عماد فائز مغنیه فرمانده شاخه نظامی حزب الله لبنان بود که 25 سال تمام دستگاه ها و سرویس های اطلاعاتی و جاسوسی دنیا به دنبالش گشتند در حالی که تنها اطلاعاتشان یک عکس نامشخص از چهره او داشتند. مردی که در جنگ 33 روزه نقشی بی بدیل داشت و تاریخ مقاومت لبنان هرگز فراموشش نخواهد کرد. سرانجام نیز این شبح حزب الله با دست خیانت، بهمن سال 86 در منطقه کفرسوسه دمشق به شهادت رسید. آنچه می خوانید خاطره ای است از سردار قاسم سلیمانی که در وصف دوست شهید خود می گوید:
ایمان عماد مغنیه بود که او را نگه می‌داشت من بارها شاهد گریه‌های شدید او بودم در یک جلسه‌ای که تلویزیون فیلمی راجع به امام رضا (ع) پخش می‌کرد و در صحنه‌ای که به امام سم نوشانده شد وقتی مغنیه برای اولین بار آن صحنه را دید آنقدر گریست که همه را منقلب کرد.
یک مرتبه که در جنوب لبنان جلسه‌ای برگزار کرده بودیم هر چند همه نام او را می‌دانستند اما او را نمی‌شناختند یک بار یکی از اعضا اعتراض کرد و گفت تو که هستی که هر روز به این جلسه می‌آیی و می‌روی باید ظرف‌ها را هم بشویی، او قبول کرد و کار را انجام داد بعداً فهمیدند که او حاج رضوان است.
جمله رهبری که فرمودند عماد فرزند امام بود یک جمله کامل است هر چند حاج رضوان با همان نسبت به رهبری عشق می‌ورزید.